DLA NAUCZYCIELI

Do najczęściej występujących wad wymowy zaliczamy

1.     seplenienie (sygmatyzm)– nieprawidłowa wymowę głosek szeregu syczącego (s, z, c, dz), szumiącego (sz, rz, cz, dż) oraz ciszącego (ś, ź, ć, dź). Głoski te zastępowane są przez łatwiejsze w artykulacji.

 ·        seplenienie międzyzębowe – dziecko artykułuje głoski syczące, ciszące i szumiące wkładając język między zęby

·        seplenienie boczne – charakteryzuje się nieprawidłowym ułożeniem języka podczas wymowy głosek dentalizowanych. Szczelina nie tworzy się wzdłuż linii środkowej języka, lecz w linii bocznej, powodując nieprzyjemne brzmienie wymawianych głosek. Niesymetrycznie układają się także wargi, rozchylając się w miejscu przepływu powietrza

2.     reranie (rotacyzm)– nieprawidłowa realizacja głoski „r”. Głoska może być wymawiana w różny sposób, jako „r”: wargowe-podczas artykulacji głoski drgają wargi; międzyzębowe-polega na drganiach czubka języka, który znajduje się między wargami; policzkowe-podczas artykulacji drgają policzki; języczkowe-drgania wykonywane są przez mały języczek kończący podniebienie miękkie; gardłowe-między obsadą języka a tylną ścianą gardła;

3.     kappacyzm -nieprawidłowa artukulacja głoski „k” (opuszczanie tej głoski lub zastępowanie inną, najcześciej „t”)

4.     gammacyzm – nieprawidłowa artykulacja głoski „g”( opuszczanie głoski lub zastępowanie jej najczęściej przez głoskę „d”)

5.     nosowanie – podczas artykulacji głosek ustnych słychać dodatkowy poszum nosowy, lub gdy przy wymowie głosek nosowych brak jest tego poszumu.

 

6.     mowa bezdźwięczna – głoski dźwięczne zastępowane są przez głoski bezdźwięczne, (np. dom-tom, drabina-trapina)

Literatura:

1.     E.M.Skorek, „Oblicza wad wymowy” , Warszawa 2001

 

 

Skip to content
%d bloggers like this: